Przysposobienie:

W świetle polskiej ustawy z dnia 12 listopada 1965 r. prawo prywatne międzynarodowe, prawem właściwym w sprawach o przysposobienie jest prawo właściwe przysposabiającego.
W sprawach dotyczących przysposobienia istotne znaczenie mają konwencje międzynarodowe oraz umowy bilateralne między państwami. Polska jest obecnie stroną dwóch konwencji multilateralnych:
1. aEuropejskiej Konwencji o przysposobieniu dzieci
2. Konwencji o ochronie dzieci i współpracy w dziedzinie przysposobienia międzynarodowego;
W konwencjach bilateralnych dotyczących przysposobienia, a podpisanych przez Polskę, najczęściej spotyka się trzy reguły:
1. zgodnie z pierwszą, przysposobienie podlega prawu strony konwencji, której obywatelem jest przysposabiający
2. według drugiej reguły, jeśli przysposobiony jest obywatelem drugiej strony konwencji, prawo tej strony powinno być brane pod uwagę, gdy przewiduje wymóg zgody osoby, która ma być przysposobiona, zgody jej przedstawiciela ustawowego lub właściwego organu państwowego
3. trzecia reguła mówi o tym, że jeżeli przysposobienia dokonują małżonkowie, z których jedno jest obywatelem jednej, a drugie - obywatelem drugiej strony konwencji, wówczas przysposobienie powinno być dokonane zgodnie z prawem obu stron konwencji;